Mooie tonale klanken, waarbij de harp en fluit samen betovering creëren. Nicolas Meunier (1991) haalde de muziek letterlijk uit zijn hoed, want zwaaide haast met een muzikale magische hoed. Voor deze compositie mag er een nieuwe toverschool verfilmd worden.

Leopold Samuel (1883-1975) was een Brussels componist van instrumentale en vocale muziek. Bij enig opzoekwerk kan men vaststellen dat hij niet enkel in tableau droomde en schreef, maar zijn fantasie ook daadwerkelijk op doek vastlegde als jonge knaap. Puur Belgisch impressionisme.

Marcel Obran (1884-1958) studeerde in Parijs en hield ervan om ritmes tegen mekaar uit te spelen om instrumenten te laten dialogeren. De keuze om drie dansen van hem op het album te zetten, past mooi samen met de andere composities. Het geeft een mooi “afternoon of a faun”effect.

Joseph Jongen (1873-1953) was als Luiks componist jarenlang directeur van het Brussels Koninklijk Conservatorium, waardoor hij heel wat talent en latere grote namen mocht leren kennen. Hij was perfectionist, waardoor de compositie van de solo ballade voor harp sereen klinkt en toch alsof er een kamermuziekbezetting achter zou kunnen zitten. Het heeft iets hoofs, alsof je in de schaduw van een kasteel zit. Alsof een klein luitorkest aan zet is, maar het is de harp die het volledige spel in de hand heeft. De jonkvrouw speelt.

Benjamien Lycke (geboren 1989) schreef het afsluitende stuk Au Centre. Rust valt over de burcht, er wordt nagenoten en naar de hemel gekeken. En toch zijn er speelse elementen, een beetje Mozart meets Magic. Het boekje vertelt dat Benjamien het stuk baseerde op een melodie die hij jaren terug, voor hij enige muzikale professionele vorming had, schreef. Hij verwerkte er zijn kennis in tot een volwaardig stuk dat altijd als herkenbaar warm zal aanvoelen.

Marcos Fregnani-Martins (flute)
Daniel Rubinstein (violin)
Pierre-Henri Xuereb (viola)
Kumiko Okutomi (viola)
Johannes Burghoff (cello)
Rachel Talitman (harp)